วันพุธที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

บันทึกอนุทินครั้งที่ 6



บันทึกอนุทินครั้งที่ 6

วิชา  การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์  อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

วัน/เดือน/ปี  วันที่ 19 เดือน กรกฎาคม  พ.ศ 2556

ครั้งที่ 6  เวลาเรียน 13.10-16.30 น.

เวลาเข้าสอน  13.10 น.  เวลาเข้าเรียน  13.10 น.  เวลาเลิกเรียน  16.40 น.


แนวทางการจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย


                     1. การจัดประสบการณ์ทางภาษาที่เน้นทักษะทางภาษา

                        - ให้เด็กรู้จักส่วนย่อยๆของภาษา
                        -  การประสมคำ
                        -  ความหมายของคำ
                        -  นำคำมาประกอบเป็นประโยค
                        -  การแจกลูก สะกดคำ การเขียน
                        -  ไม่สอดคล้องกับธรรมชาติการใช้ภาษาของเด็ก
                        -  ไม่สอดคล้องกับลักษณะการเรียนรู้ภาษาของเด็ํก

                      Kenneth  Goodman

                        -  เสนอแนวทางการสอนภาษาแบบธรรมชาติ
                        -  มีการเชื่อมโยงระหว่างภาษากับความคิด
                        -  แนวทางการสอนมีพื้นฐานจากการเรียนรู้และธรรมชาติของเด็ก
                        
                        ธรรมชาติของเด็กปฐมวัย

                       -  สนใจ อยากรู้อยากเห็นสิ่งรอบๆตัว
                       -  ช่างสังเกต ช่างซักถาม
                       -  มีความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการ
                       -  ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
                       -  เลียนแบบคนรอบข้าง

                      2. การสอนภาษาแบบธรรมชาติ ( Whole larguage )
                        Dewey / Piaget / Vygotsky / Haliday

                       -  เด็กเรียนรู้ภาษาจากประสบการณ์และการลงมือกระทำ
                       -  เด็กเรียนรู้จากกิจกรรม การเคลื่อนไหวของตนเองและการได้สัมผัสจับต้องกับสิ่งต่างๆ                              แล้วสร้างความรู้ขี้นมาด้วยตนเอง
                      -  อิทธิพลของสังคมและบุคคลอื่นๆ มีผลต่อการเรียนรู้ภาษาของเด็ก
                      -  สอนแบบบูรณาการ/องค์รวม
                      -  สอนในสิ่งที่เด็กสนใจและมีความหมายสำหรับเด็ก
                      -  สอนสิ่งใกล้ตัวเด็กและอยู่ในชีวิตประจำวัน
                      -  สอดแทรกการฝึกทักษะการฟัง พูด อ่าน เขียน ไปพร้อมกับการทำกิจกรรม
                      -  ไม่เข้มงวดกับการท่อง สะกด
                      -  ไม่บังคับให้เด็กเขียน

                                หลักการของการสอนภาษาธรรมชาติ
                     
                       1. การจัดสภาพอากาศ
                       
                       -  ตัวหนังสือที่ปรากฎในห้องเรียนจะต้องมีเป้าหมายในการใช้จริง
                       -  หนังสือที่ใช้ จะต้องเป็นหนังสือที่ใช้ภาษาที่มีความหมายสมบูรณ์ในตัว
                       -  เด็กมีส่วนในการจัดสภาพแวดล้อม

                       2.  การสื่อสารที่มีความหมาย
                     
                       -  เด็กสื่อสารโดยมีพื้นฐานจากประสบการณ์จริง
                       -  เด็กอ่านและเขียนอย่างมีจุดมุ่งหมาย
                       -  เด็กได้ใช้เวลาในการอ่านและเขียนตามโอกาส

                      3.  การเป็นแบบอย่าง

                       -  ครูอ่านและเขียนโดยมีจุดมุ่งหมายในการใช้ให้เด็กเห็น
                       -  ครูเป็นแบบอย่างที่ดีให้เด็กเห็นการอ่านเป็นเรื่องสนุก
                      
                      4.  ความตั้งความคาดหวัง

                      -  ครูเชื่อมั่นว่าเด็กมีความสามารถในการอ่านและการเขียน
                      -  เด็กสามารถอ่าน เขียนได้ดีและถูกต้องยิ่งขึ้น
                      
                      5. การคาดคะเน

                       -  เด็กมีโอกาสที่จะทดลองกับภาษา
                       -  เด็กได้คาดเดาหรือคาดคะเนคำที่จะอ่าน
                       -  ไม่คาดหวังให้เด็กอ่านและเขียนได้เหมือนผู้ใหญ่

                     6.  การใช้ข้อมูลย้อนกลับ

                       -  ตอบสนองความพยายามในการใช้ภาษาของเด็ก
                       -  ยอมรับการอ่านและการเขียนของเด็ก
                       -  ตอบสนองเด็กให้เหมาะสมกับสถานการณ์

                     7.  การยอมรับนับถือ

                      -  เด็กแต่ละคนมีความแตกต่าง
                      -  เด็กได้เลือกกิจกรรมที่จะเรียนรู้ด้วยตนเอง
                      -  ในช่วงเวลาเดียวกันเด็กไม่จำเป็นต้องทำกิจกรรมอย่างเดียวกัน
                      -  ไม่ทำกิจกรรมตามลำดับขั้นตอน

                    8.  การสร้างความรู้สึกเชื่อมั่น

                     -  ให้เด็กรู้สึกปลอดภัยที่ใช้ภาษา
                     -  ครูจะต้องทำให้เด็กไม่กลัวที่จะขอความช่วยเหลือ
                     -  ไม่ตราหน้าเด็กว่าไม่มีความสามรถ
                     -  เด็กมีความเชื่อมั่นว่าตนมีความสามารถ


                      
ผู้ที่ถ่ายทอดความรู้


ผู้อำนวยความสะดวก


ผู้ร่วมทางการเรียนรู้ไปพร้อมๆกับเด็ก

                    
                    บทบาทครู

                   -  ครูคาดหวังเด็กแต่ละคนแตกต่างกัน
                   -  ใช้ประสบการณ์ตรงในการสนับสนุนการอ่านการเขียน
                   -  ครูควรยอมรับกับความไม่ถูกครบถ้วนของเด็ก
                   -  ครูสร้างความสนใจในคำและสื่งพิมพ์

                                    

        
                         


วันพุธที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

บันทึกอนุทินครั้งที่ 5



บันทึกอนุทินครั้งที่ 5

วิชา  การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์  อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

วัน/เดือน/ปี  วันที่ 12 เดือน กรกฎาคม  พ.ศ 2556

ครั้งที่ 5  เวลาเรียน 13.10-16.30 น.

เวลาเข้าสอน  13.10 น.  เวลาเข้าเรียน  13.10 น.  เวลาเลิกเรียน  16.40 น.



องค์ประกอบของภาษา
1.Phonology    – ระบบเสียงของภาษา
          -เสียงที่มนุษย์เปล่งออกมาเพื่อสื่อความหมาย
        -หน่วยเสียงจะประกอบขึ้นเป็นคำในภาษา
                 
              2.Semantic    - ความหมายของภาษาและคำศัพท์
            -คำศัพท์บางคำสามารถมีได้หลากหลายความหมาย
     -ความหมายเหมือนกันแต่ใช้คำศัพท์ต่างกัน
           
            3.Syntax       - ระบบไวยากรณ์
                 -การเรียงรูปประโยค

4.Pragmatic        - ระบบการนำไปใช้
                   -ใช้ภาษาให้ถูกต้องตามสถานการณ์และกาลเทศะ

แนวความคิดนักการศึกษา
1.แนวคิดกลุ่มพฤติกรรมนิยม
                                            ทฤษฎีการเรียนรู้ของ Skinner
      - สิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลต่อพัฒนาการทางภาษา
      -ให้ความสำคัญกับสิ่งเร้าและการตอบสนอง
                          
                          ทฤษฎีการเรียนรู้ของ John B. Watson
                 -ทฤษฎีการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค
                 -การวางเงื่อนไขพฤติกรรมเด็ก เป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้ และผู้ใหญ่สามารถทีจะวางเงื่อนไขให้เด็กเกิดพฤติกรรม

นักพฤติกรรมนิยมเชื่อว่า
-   ภาษาเป็นกระบวนการภายในของมนุษย์
-   การเรียนภาษาเป็นผลจากการปรับพฤติกรรมโดยสิ่งแวดล้อม
-   เด็กเกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษา
-   เด็กจะสังเกตและเลียนแบบพฤติกรรม เมื่อปฏิสัมพันธ์
-   เมื่อได้รับแรงเสริมจะทำให้เด็กเลียนแบบตัวแบบมากขึ้น

2.แนวคิดกลุ่มพัฒนาการทางสติปัญญา
                                       
                                        ทฤษฎีของ Piaget
-   เด็กเรียนรู้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม
-   ภาษาเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นระดับพัฒนาการทางสติปัญญา
                           
                           ทฤษฎีของ Vygotsky
-   เด็กเรียนรู้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม
-   สังคม บุคคลรอบข้าง มีผลต่อการเรียนรู้ภาษาของเด็ก
-   เน้นบทบาทของผู้ใหญ่
-   ผู้ใหญ่ควรช่วยชี้แนะและขยายประสบการณ์ด้านภาษาของเด็ก
3.            แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อเรื่องความร่างกาย

                          ทฤษฎีของ Arnold Gesell
-   เน้นความพร้อมด้านร่างกายในการใช้ภาษา
-   ความพร้อม วุฒิภาวะของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากัน
-   เด็กบางคนอาจมีความพร้อมทางร่างกายในการใช้ภาษาได้เร็ว
-   เด็กบางคนอาจมีปัญหาอวัยวะบางส่วนที่ใช้ภาษาในการสื่อสารบกพร่อง

4.แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อว่าภาษาติดตัวมาตั้งแต่เกิด

                           ทฤษฎี Noam Chomsky
-   ภาษาเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นภายในตัวมนุษย์
-   การเรียนรู้ภาษาขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะ
-   มนุษย์เกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษามาตั้งแต่เกิด เรียกว่า LAD (Language Acquisition Device)

                            ทฤษฎีของ O. Hobart Mowrer
-   คิดค้นทฤษฎีความพึงพอใจความสามารถในการฟังและเกิดความเพลิดเพลินจากการได้ยินเสียงผู้อื่น  และเสียงตัวเอง เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อพัฒนาการทางภาษาแนวทางในการจัดประสบการณ์
     -   เป็นสิ่งที่สะท้อนปรัชญาและความเชื่อของครูเกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาของเด็ก
     -   นำไปสู่การกำหนดกระบวนการที่ใช้อย่างแตกต่างกัน

Richard and Rodger (1995) ได้แบ่งมุมมองต่อภาษาในการจัดประสบการณ์ 3 กลุ่ม
1.            มุมมองด้านโครงสร้างของภาษา
-   นำองค์ประกอบย่อยของภาษา มาใช้ในการสื่อความหมาย
-   เสียง ไวยากรณ์ การประกอบคำเป็นวลี หรือประโยคมุมมองด้านหน้าที่ของภาษา
-   เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือสำหรับสื่อความหมาย
-   การจัดประสบการณ์เน้นการสื่อความหมาย
-   ไม่ได้ละทิ้งแบบแผนหรือไวยากรณ์มุมมองด้านปฏิสัมพันธ์
-   เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือในการสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม
-   การแลกเปลี่ยนประสบการณ์

-   เด็กมีปฏิสัมพันธ์ผ่านการใช้ภาษา








บันทึกอนุทินครั้งที่ 4



บันทึกอนุทินครั้งที่ 4

วิชา  การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์  อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

วัน/เดือน/ปี  วันที่ 5 เดือน กรกฎาคม  พ.ศ 2556

ครั้งที่ 4  เวลาเรียน 13.10-16.30 น.

เวลาเข้าสอน  13.10 น.  เวลาเข้าเรียน  13.10 น.  เวลาเลิกเรียน  16.40 น.

พรีเซนต์งาน










               
               1. การใช้ภาษาของเด็กปฐมวัย
          ภาษาเป็นสิ่งสำคัญในกลุ่มชนสามารถพัฒนามนุษย์ได้
               
               2. ทฤษฎีทางภาษาของเด็กปฐมวัย
          เด็กมีพัฒนาการทางภาษาได้อย่างรวดเร็ว เด็กมีอิทธิพลต่อการเรียนรู้

               3.พัฒนาการทางสติปัญญา  เด็กแรกเกิด - 2ปี
          การเรียนรู้ 0-2 ขวบ เด็กจะจดจำใบหน้าได้ อายุ 4 สัปดาห์ เด็กจะเห็นเราและเรียนแบบการกระทำของเรา อายุ 8 สัปดาห์ เด็กจะยิ้มสามารถมองจ้องวัตถุและจดจำ อายุ 3 เดือน จะมองเห็นของที่บนศรีษะ อายุ 4 เดือน เด็กจะมีความตื่นเต้น เด็กจะแสดงอารมณ์กลัว เด็กจะเริ่มสนใจกระจก เด็กจะแสดงความรับรู้ ทารกจะตบมือได้ 
          พัฒนาการ แรกเกิด-2 ขวบ เด็กจะรับรู้เสียง รส กลิ่น การสัมผัส สามรถส่งเสริมเด็กได้ด้วย การอุ้ม อ้อมกอด เด็กต้องได้รับนมจากแม่เป็นการสร้างสัมพันธ์กับแม่
          เดือนที่2 เริ่มคุยเริ่มส่งเสียงจากพ่อแม่ ควรส่งเสริมด้วยการใช้ของเล่นสีสด จะพัฒนาการใช้สายตาในการมอง เดือนที่3 เด็กจะส่งเสียงโต้ตอบ พ่อแม่ต้องเริ่มสังเกตพฤติกรรมเป็นพิเศษต้องมีการสบตา ถ้าไม่มีปัญหาเหล่านี้ก็แปลว่าผิดปกติ

               4.พัฒนาการด้านสติปัญญา 2-4 ปี
          เด็กจะได้รับพัฒนาการไปตามขั้นตอน เราไม่ควรเร่งรัดและปิดกั้น

               5.ทฤษฎีจิตวิทยาการเรียนรู้
          วิธีการเรียนรู้เด็กปฐมวัย เกิดจากการทำงานของโครงสร้างทางปัญญา
          - การเล่นและการเข้าสังคม
          - การช่วยเหลือตนเอง
          











บันทึกอนุทินครั้งที่3


บันทึกอนุทินครั้งที่ 3

วิชา  การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์  อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

วัน/เดือน/ปี  วันที่ 28  เดือน มิถุนายน พ.ศ 2556

ครั้งที่ 3  เวลาเรียน 13.00-16.30  น.

เวลาเข้าสอน  13.10 น.  เวลาเข้าเรียน  13.10 น.  เวลาเลิกเรียน  16.40 น.

ไม่มีการเรียนการสอน เพราะมีกิจกรรมรับน้อง





























วันอาทิตย์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

บันทึกอนุทินครั้งที่2



บันทึกอนุทิน


วิชา  การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย


อาจารย์ผู้สอน  อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน


วัน/เดือน/ปี  วันที่ 21 เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2556


ครั้งที่ 2 เวลาเรียน 13.00-16.30 น.


เวลาเรียน 13.10 น. เวลาเรียน 13.10 น.  เวลาเลิกเรียน 16.40 น.


     ความสำคัญของภาษา

1.   ภาษาเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการสื่อสาร
2.   ภาษาเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้
3.   ภาษาเป็นเครื่องมือในการเสริมสร้างความเข้าใจให้ดีต่อกัน
4.   ภาษาเป็นเครื่องมือช่วยจรรโลงจิตใจ

     ทักษะทางภาษา ประกอบด้วย

      การฟัง
      การพูด
      การอ่าน
      การเขียน

     ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของ Piaget
   
การที่เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมเป็นปัจจัยสำคัญในพัฒนาการทางด้านภาษาและสติปัญญา

     กระบวนการเรียนรู้ประกอบด้วย 2 กระบวนการ คือ

1. การดูดซึม ( Assimilation )

   เป็นกระบวนการที่เด็กได้เรียนรู้และดูดซึมภาพต่างๆ จากสิ่งแวดล้อมด้วยประสบการณ์ของตนเอง

2. การปรับความเข้าใจเดิมให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ ( Acconmodation )

   เป็นกระบวนการที่เกิดควบคู่ไปกับการดูดซึม โดยการปรับความรู้เดิมที่มีอยู่แล้วให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมหรือประสบการณ์ใหม่ที่ได้รับ
   เมื่อเกิดการดูดซึมและการปรับความเข้าใจ จะเกิดความสมดุล ( Equilibrium ) กลายเป็นความคิดรวบยอดในสมอง

   Piaget ได้แบ่งพัฒนาการด้านสติปัญญา ซึ่งมีความสัมพันธ์กับการใช้ภาษา ดังนี้

1.ขั้นพัฒนาการด้านประสาทสัมผัส ( Sensorimotor Stage ) แรกเกิด-2 ปี
   เด็กเรียนรู้จากประสาทสัมผัสทั้งต่างๆ
   เด็กเรียนรู้คำศัพท์จากสิ่งแวดล้อม บุคคลรอบตัว
   เด็กสนใจสิ่งที่อยู่รอบตัวก่อนที่จะเรียนรู็ภาษา

2.ขั้นเตรียมการความคิดที่มีเหตุผล ( Preoperational Stage )
   2.1 อายุ 2-4 ปี ( Perconcepiual )
 เด็กเริ่มใช้ภาษาและสัญลักษณ์ในการสื่อสารเล่นบทบาทสมมติ การเล่าเรื่อง แสดงความรู้สึกผ่านสีหน้าบอกชื่อสิ่งต่างๆรอบตัว ภาษาเด็กมีลักษณะยึดตนเองเป็นศูนย์กลาง จะใช้ภาษาหรือสัญลักษณ์แสดงออกโดยคิดว่าผู้อื่นคิดเหมือนตน
   2.2 อายุ 4-7 ปี ( Intuitire Period )
  ใช้ภาษาในการสื่อสารได้ดีกับคนรอบข้างให้ความสนใจกับสิ่งที่เป็นนามธรรมได้บ้างยังยึดตนเองเป็นศูนย์กลาง รู้สึกสร้างมโนทัศน์โดยอาศัยกลุ่มวัตถุ สามารถเป็นความสัมพันธ์ของสื่งของ

3.ขั้นการคิดแบบรูปธรรม ( Concrete Operational Stage )
  เด็กสามารถแก้ปัญหาได้โดยใช้เหตุผลที่เป็นนามธรรม

4.ขั้นการคิดแบบนามธรรม ( Formal Operetional Stage )
  เด็กคิดด้วยเหตุผลอย่างเป็นระบบใช้เหตุผลในการแก้ปัญหา เข้าใจกฏเกณฑ์ของสังคม สร้างมโนทัศน์ให้เหตุผลในการแก้ปัญหา

     พัฒนาการภาษาของเด็ก
  เด็กจะค่อยๆสร้างความรู้ความเข้าใจ เป็นลำดับขั้นครูหรือผู้สอนต้องมีความเเข้าใจและยอมรับ หากพบว่าเด้กใช้คำศัพท์หรือไวยากรณ์ไม่ถูกต้อง ควรมองว่านั่นเป็นกระบวนการเรียนรู้ภาษาของเด็ก

     จิตวิทยาการเรียนรู้
1.ความพร้อม
     วัย ความสามรถ  และประสบการณ์เดิมของเด็ก
2.ความแตกต่างระหว่างบุคคล
     อิทธิพลทางพันธุกรรม
     อิทธิพลจากสิ่งแวดล้อม
3.การจำ
     การเห็นบ่อยๆ
     การทบทวนเป็นระยะ
     การจัดเป็นหมวดหมู่
     การใช้คำสัมผัส
4.การให้แรงเสริม
     แรงเสริมทางบวก
     แรงเสริมทางลบ




บันทึกอนุทินครั้งที่1


บันทึกอนุทิน


วิชา  การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย


อาจารย์ผู้สอน  อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน


วัน/เดือน/ปี   วันที่ 14 เดือน มิถุนายน พ.ศ.2556


ครั้งที่1 เวลาเรียน 13.10-16.30 น.


เวลาเข้าสอน 13.10 น.  เวลาเข้าสอน 13.10 น.  เวลาเลิกเรียน 16.40 น.


           สิ่งที่ได้เรียนในวันนี้ ได้เรียนรู้วิธีการต่างๆ ของการจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย 

เรียนรู้ในการทำมายแมพปิงค์ โดยการทำงานเป็นกลุ่ม ได้เรียนรู้การทำงานร่วมกับผู้อื่นมีการใช้ความคิด

ที่แตกต่างกันออกไป ได้รู้จักและเข้าใจเด็กปฐมวัยมากขึ้น การจัดประสบการณ์ได้หลายวิธี รู้วิธีการสร้าง

บล็อกของตัวเอง เรียนรู้ความต้องการเกี่ยวกับเด็กในแต่ละวัย เข้าใจความต้องการของเด็กมากขึ้น